تفکر اولیه روش STEEPV در دهه ی ۱۹۶۰ در مؤسسه ی تحقیقاتی جانسون شکل گرفت و توسعه یافت و در سال ۱۹۷۱ انتشار یافت. پیترشوارتز در اوایل دهه ۱۹۷۰ برای یک پروژه تحقیقاتی خود در حین همکاری با یک شرکت بزرگ آمریکایی از روش STEEPV استفاده کرد و این روش در سال ۱۹۷۵ توسط هولروید.............
تحلیل روند یکی از متداول ترین روشهای پیش بینی است. این روش بر مشاهده و ثبت کارکرد و فعالیت گذشته یک عامل خاص هدف گیری شده است. می توان موضوع را به آینده تعمیم داد و شامل تحلیل دو گروه از روندهای کمی و کیفی است. کمی که بر دادههای آماری متکی است و کیفی که بر الگوهای اجتماعی، نهادی، سازمانی و سیاسی تأکید دارد. روند خود به معنای میل............
یکی از مراحل بسیار مهم در برنامه ریزی استراتژیک، ارزیابی محیط درونی و بیرونی سازمان است. هدف از تجزیه و تحلیل شرایط محیطی، آگاه شدن از عوامل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، فنی و .......
در تعاریف مختلفی که برای محیط ارئه شده است در همه ی آن ها عوامل خارج از سازمان مدنظر گرفته شده است. در تعریفی دیگر، محيط شامل تمام عوامل خارج از مرز سازمان است که ممکن است بالقوه بر سازمان اثرگذار باشند.
سازمان ها اگر خواهان بقاء و افزایش اثربخشی خود باشند باید خود را با محیط تطبیق دهند.باید ساز و کارهای نظارت و باخورد را به منظور تعیین و تشخیص محیط و همچنین درک آن ، رصد کردن تغییرات حاصله در محیط ها و ایجاد جرح و تعدیلات ضروری ، ایجاد کنند.سازمان های مختلف با درجات مختلفی از عدم اطمینان محیطی مواجه هستند.مدیران همیشه سعی در رفع یا لااقل حداقل کردن اثر آن بر سازمان خود می باشند.ساختار سازمانی ابزار مهمی است که مدیران برای کنترل عدم اطمینان در اختیار دارند.
در سیستم های اجتماعی به روابط متقابل بین اجزاء توجه شده و بعد از آن به عناصری همچون فناوری و ... توجه می شود. در نتیجه " شرایط مختلف سازمانی برای تصمیم گیری به روابط و تصمیم های............
قبل از همه، محیط شناسی را باید مطالعه زیست-بوم دانست که چگونگی اشغال زمین توسط موجودات زنده (گیاهی، حیوانی) و همچنین، نحوه تنسیق آنان در اماکن و چگونگی کنش و واکنش بین این موجودات با یکدیگر را شامل می شود.
پس، محیط شناسی، دانش شرایط هستی و تعامل با کنش و واکنش بین موجودات زنده و محيط، و یا دانش مرتبط با روابط موجود زنده و محيط، می باشد.
هنگامی که محیط شناسی در مورد انسان به کار می رود، به چگونگی استقرار انسان در جغرافیا و مخصوصا شیوه های تجمع انسان ها و سکونت آنان در جغرافیا توجه دارد.
از نظر مک کنزی محیط شناسی انسانی، مطالعه وابستگی متقابل و گروه بندی انسان ها در فضاست. او در اثرش با نام شهر (City) که در سال ۱۹۲۵ منتشر شده است می گوید:
«محیط شناسی اجتماعی از آن رو به مطالعه روابط موجودات انسانی در چارچوب فضا و زمان می پردازد که این روابط از نیروهای گزیننده، توزیع کننده و انطباق بخش محیط طبیعی تأثیر می پذیرند».
از دیدگاه مورنو، محیط شناسی اجتماعی، شامل مطالعه روابط بین گروه های انسانی است با مجموعه محیطی آنان و به بیان روشن تر، شناخت وابستگی های متقابل نهادها و نحوه گروه بندی های انسان ها در فضا است.
منبع: بیرو، آلن؛ فرهنگ علوم اجتماعی؛ ترجمه: باقر ساروخانی؛ تهران، کیهان، چاپ چهارم 1380.
